اگر مرتب  برنامه‌ریزی روزانه‌ات رو عوض کنی، مسیر رفت‌وآمدت به سر کار رو عوض کنی، در اتوبان خط عوض کنی، در فروشگاه صف عوض کنی، احتمالا خودت هم یک جایی متوجه می‌شی که فقط داری دور خودت می‌چرخی.

هر وقت قصد تغییر در چیزی رو داشتی، یک هدف نهایی در ذهنت داشته باش تا به یه پیشرفت منجر بشه.

خوبه که آدم در نقاط مختلف زندگی‌اش به قصد پیشرفت تغییری بده. شاید داری خودت رو متمایز می‌کنی، یا از دایره‌ی راحتی‌ات خارج می‌شی. فقط حواست باشه که وقتی تغییر می‌کنی، هدف مشخصی در ذهن داشته باشی، وگرنه تغییری که می‌دی ممکنه بی‌فایده باشه.

اگر مرتب ابزارهای مدیریت شخصی، مسیرها و عادت‌های خودت رو تغییر بدی، ممکنه مانع از این بشی که به نقطه‌ی ثبات و کارآیی برسی.

این نه فقط در مورد آدم‌ها که در مورد کسب‌وکار هم صدق می‌کنه. شرکت‌ها ممکنه تغییر رو با بهبود اشتباه بگیرن، ولی تغییر همیشه هم به معنی بهبود و پیشرفت نیست.

«تغییر برای تغییر همیشه هم به پیشرفت نمی‌رسه.»

و با اینکه من کاملا تشویق می‌کنم که آدم از دایره‌ی راحتی خودش خارج بشه، ولی تغییر بیش از اندازه هم ممکنه باعث سردرگمی، به هم ریختگی، و کاسته شدن از توانایی باشه.